Het licht in onze ogen
Wie ziet nog het licht in de ogen,
van de mens van heel dichtbij,
we lopen allemaal met grote bogen,
de andere zomaar voorbij,
tonen geen interesse meer in elkaar,
het is gewoon voorbij,
de mens staat niet meer voor de ander klaar,
we kijken liever allemaal opzij,
toch is de pijn te voelen,
van ons allemaal,
we hebben heus wel dezelfde doelen,
en staan graag vooraan in de zaal,
om te verwoorden hoe het beter kan,
maar je vindt geen gehoor,
we roeren allemaal in dezelfde pan,
waar staan we nu eigenlijk voor,
voor een wereld voor jou en mij,
met begrip en openheid voor elkaar,
voel jij je nog wel vrij,
het woord is een dreigend gevaar,
jij wil dit en ik wil dat,
hoe kom je tot elkaar,
toch komen we uit op hetzelfde pad,
er komt ooit vrede geloof me maar!!!
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
15-05-2008
Over dit gedicht
lcihtenhoop
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verwoorden DichtbijReacties op ‘Het licht in onze ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!