ik zie je gezicht

Ik zie je gezicht,
Daar zo in het zonlicht.
Denk terug aan hoe het was,
Eerst bij ons in de klas.
Als ik jou gezicht zag stralen,
Dan kon ik daar helemaal in verdwalen.
Als ik jou zag treuren,
Nou dan moest er wat gebeuren.
Maar dat is geweest,
Zeker als je dit leest.
Ik kijk nu weer in je ogen,
En denk: je hebt me bedrogen.
Ik zie het in je ogen,
Je hebt tegen me gelogen.
Ben verdrietig vandaar dit gedicht,
En dat alles door jou gezicht.
Hou het kort en klein,
Dan blijft het tenminste fijn.
Kan hier nu wel boos om worden voor niets,
Maar dat is iets voor als ik alleen fiets.
Ga nu maar weer eens stoppen,
Wil niet meer denken aan jou stomme koppen.
Hopelijk gaat er nu een lichtje bij je branden,
En denk je aan die schande.
Je hebt me veel verdriet gedaan,
Maarja ik ga niet slaan.
Zo zielig ben ik niet,
Dan ben je egt een zielige griet.
Ga nu egt stoppen,
Denk weer teveel aan jou vervelende koppen.
EINDE