vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Soms ben ik bang en moe
Soms ben ik bang en moe
En zie geen uitweg meer
Dan wil ik weglopen uit het leven
Met de hoop dat niemand mij nog vindt
Maar dan kan ik steeds bij U terecht
Dan neemt U de tijd om te luisteren
En dan zwijgen we een hele poos
U omhelst en troost mij
U legt Uw hand op mijn schouder
Dan laat U me zien wat voor lijden U had
En dat ik moet vechten voor U
U zegt dat U me zult belonen
Voor de strijd die ik lijd
Ik kan dan weer een poosje verder
En ik dank U voor Uw hulp.
Reacties op ‘Soms ben ik bang en moe’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!