vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verspilde tranen
Onze ogen die ontmoeten
Harten die elkaar groeten
We hoefden niet te spreken
Een woord overbodig
Toen bleek dat ik je vaak kon zien
Allebei zo blij
Maar het geluk was geen werkelijkheid
er was geen geluid, geen woord
Ogen die alleen maar kijken
Liefde van een afstand
Want de waarheid is gezien en gehoord
Veel fouten die volgden
Veel tranen gehuild
En dan na die jaren
Sta je daar met haar
Mijn tranen zijn gestopt
al die jaren had ik ze verspild
Reacties op ‘verspilde tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!