vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Soms vraag ik het me af hoe ik het vol kan houden,
Ik zie het dan gewoon niet meer zitten.
en wil dan zo graag weg van alles en iedereen,
even zonder al die pijn, dat gezeur van andere om mij heen.
Mensen weten hoe moeilijk ik het heb.
Waarom laat niemand mij met rust?
Laat me gewoon gaan.
voor altijd..
Waarom heeft die ene persoon mij zoveel pijn gedaan..?
Mij zo kapot gemaakt.
Kon mijn leven niet gewoon normaal zijn.?
Heel mijn leven is fake.
Zien jullie niet het verdriet, de pijn?
Wat moet ik er tegen doen.?
Mijn gevoelens tonen, nee.
dan zou ik kapot gaan..
Reacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!