Eenzaam
Eenzaam liep ik jaren rond.
Tegenover de buitenwereld ogend erg gezond.
Maar niemand leek te blijken, dat ik aan mijn,
Eenzaamheid leek te bezwijken.
En dat allemaal door die ene fout waardoor mij,
Niemand meer leek te begrijpen.
Jaren later kreeg ik toch gelijk.
En mijn eenzaamheid leek verleden tijd.
Maar weer bleek niets minder waar wand wij begrepen niet elkaar.
Dus ben ik nu erg aan het vechten om niet meer aan de eenzaamheid te hechten.
Maar voor eens en altijd voor mijn vrijheid te vechten.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
23-01-2011
Over dit gedicht
Eenzaam en onbegrepen
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaam Onbegrepen VerdrietReacties op ‘Eenzaam’
-
Mooi hoor! Deels herkenbaar! En weer erg bedankt voor je lieve en eerlijke reactie, doet me zo goed.. dat de ander zegt wat hij vind, en/of kent! Liefs Marieke
Marieke - 17-07-2011 om 14:51
-
Jij ook bedankt voor je lieve Reacties! Liefs Karlien
Verwijderde gebruiker - 17-07-2011 om 20:53