Zwarte eenzaamheid
Zwart
Waarom zwart?
zwart is als de nacht,
de nacht die alles in een
donkere eenzame gloed verhuld!
je ziet niks, je vindt niks
zwart
het verblind je
laat je niks meer zien
laat je alles voelen
je voelt alles maar vindt niks
niks laten zien, aan niemand!
je bent goed, voor de rest
je bent vrolijk, volgens de rest
toch mis je haar...
ik blijf zwart voor haar,
zij ziet mij niet..
waarom ziet ze mij niet?
ik haar wel..
ik blijf haar zien!,
toch blijf ik zwart
zwart
het donkere eenzame zwart
het zwart dat zo vertrouwd is
het zwart dat zoveel warmte geef
het zwart dat mij toch...!
toch...!
achter die zwarte schim laat jagen.
Reacties op ‘Zwarte eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!