vorige gedicht
vorige gedicht
Een fletse gloed
ze bloeien allemaal
maar de grootsten
staan altijd vooraan
prijzen zich
met kleur en blad
de hemel in
wat achteraf
in minder goede grond
de kleinen saam gedromd
wachtend op het licht
een fletse gloed op het
door strijd getekende gezicht
een enkeling tracht
op de kale rots te overleven
bloemen hebben zij niet weg te geven
wil melker
25/01/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een fletse gloed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!