vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je bent weer eens dronken.
Je komt thuis.
Je loopt nogal wankel.
Je adem ruikt naar bier.
Je bent weer eens dronken.
En mama zegt niets.
Geen woord wordt er gezegd.
Maar dan breekt de hel los:
Een woordenstroom van woede.
Schelden, roepen, tieren.
En stil in mijn hoofd
Verwijt ik je
Dat je niet van ons houdt
En dat je gezin niet
Het belangrijkste in je leven is.
Ik ben boos op je,
Maar dat merk je natuurlijk niet.
En zo gaan we verder:
Jij zat, mama triest, ik boos.
En op die momenten,
Als alles zo donker en zo zwart ziet,
Vraag ik me af,
Of hier ooit een einde aankomt.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-05-2008
Over dit gedicht
begonnen in februari, afgewekt 26/05/08
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AlcoholismeReacties op ‘Je bent weer eens dronken.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!