Nachtbos.

Zo donker en stil,
stap ik door het bos heen,
iedereen slaapt,
behalve ik,
ik kan niet slapen,
ik hoor de wind waaien,
de bladeren ruisen in m'n oren,
ik denk aan de tijd,
dat ik jou ontmoette,
het is nu 365 nachten geleden,
deze nacht zo speciaal,
met voorzichtige stappen,
stap ik door het bos heen,
in het midden van het bos sta jij,
jij,
diegene die ik al zolang niet gezien heb,
jij staat daar te stralen,
en maakt de nacht compleet ...