1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Te laat

Te laat
Twee paar ogen elkaar ontmoetend
Niet loslatend, afwendend, opkijkend
Een verlegen glimlach, blozend
Een roos, langzaam, blad per blad, ontvouwend
Een ontdekkingsreis naar passie, hartstocht, verlangen.

Twee naakte lichamen verstrengeld in een zoet flikkerend kaarslicht.
Een zachte gloed het spel der geliefden omwentelend
Een teder gefluister in de ademloze stilte van de nacht.

Twee zielen samenvloeiend, indringend en terugtrekkend
Een worsteling van genot,snakkend naar adem.
Het hoogtepunt bereikend en neerzinkend in intense zaligheid.

De laatste zucht, de spiegel breekt
De droom verandert in nachtmerrie
De stilte verbroken door een schreeuw
Jaloezie en haat
De lichamen ontstrengelt, de zielen verscheurd.

Achterblijvend met je verdriet en tranen
Met je spijt en vragen zonder antwoord

Geen kus, geen passie meer
De kamer nog nasidderend van
de vernietigende woorden van verwijt en haat

Verscholen in een hoek blijf je achter met alleen nog
de eeuwige herinnering en stilte om je heen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Liefde

Reacties op ‘Te laat’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Te laat