te veel
Even wordt het mij te veel.
Even krijg ik niets meer door de keel.
Ik weet dat wat er is gezegd is reëel.
Maar voor nu voelt het als te veel.
Ik wil zo graag weer voelen normaal.
Maar het is of ik steeds weer verdwaal.
Oude emoties komen en gaan.
Wat moet ik er mee aan.
Het liefs doe ik of er niets is gebeurd.
En ga ik in vol galop er weer tegenaan.
Maar verstandelijk weet ik dit is niet reëel.
Want jaren deed ik teveel.
Ik ging maar door om niet te denken.
Ik ging maar door om geen aandacht,
Aan te schenken.
Nu is het dan zover ik wordt geconfronteerd,
Met de feiten.
Ik kan er tegen in gaan.
Maar dat is niet reëel.
Ik wil zo graag dat het is niet te veel.
Maar voor nu hangt het mij uit de keel.
Ik wil er weer voor gaan.
Ik wil er weer tegenaan.
Niet meer doen wat is te veel.
Maar doen wat is reëel.
Reacties op ‘te veel ’
-
mooi gedicht
Verwijderde gebruiker - 11-02-2011 om 09:27
-
Dankjewel Silvia!
Verwijderde gebruiker - 16-02-2011 om 08:32