vorige gedicht
vorige gedicht
het is nog niet voorbij
waarom doe je me dit steeds aan,
je kust me, maar de volgende dag is al deze passie weer vergaan.
zijn het allemaal leugens wat je tegen me zei?
ik weet het zeker,
het is nog niet voorbij,
als je weer eens voor me staat,
is het net alsof de grond
onder mijn voeten vergaat.
en als je me aankijkt
met je fonkelende bruine ogen
ik weet niet waar ik dan moet kijken,
en begin spontaan te blozen.
luister nu eens een keer naam mij,
het is nog niet voorbij.
want jou hartje,
klopt nog steeds alleen voor mij....
Reacties op ‘het is nog niet voorbij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!