vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Soms mis ik hem
Soms mis ik hem
op witte winter-morgens
of op een zomers zonnige dag
die oude man die
op het marktplein van ons dorp
karakter gaf aan alles
wat rondom hem was..
Aan een travalje waar
in vroeger tijden
het paard beslagen werd;
aan de steentjes op het plein
waar hij met vierkante stap
door een versleten heup
bij het zien van een mooie meid
weer even jong mocht zijn.
Hij kneep er zomaar tussen uit.
'k Had even niet aan hem gedacht..
De advertentie in de krant
maakte dat ik wist:
Hij zou er nooit meer zijn.
Hij wordt door mij gemist.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-02-2011
Over dit gedicht
spreekt voor zich
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Soms mis ik hem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!