Je ogen

Liefde

Die ogen hebben getreurd om jou.

Die ogen weende om jou. Maar jij zag het niet. Je genoot van de zon en al wat mooi is. Maar die ogen zag je niet.

Nochtans je wist een lach van jou kon doen glanzen. Een woord kon die ogen doen lachen.

Maar je deed het niet. Het verdriet kon je niet zien. Want het verstoorde je geluk. Daarom liet je die ogen maar treuren en huilen tot ze voor altijd gesloten waren.

Zonder ook maar éénmaal een teken van liefde te hebben gezien.