Ondeugd in je lijf

ik adem zacht
de bloemen van het raam
je smelt nu voor de tweede keer
ik voel de kou en leer want
met je liefde heb ik afgedaan

je koos voor nieuw
wilde eindelijk bloeien
maar de knoppen bleven groen
niemand om je terug te snoeien
meerderjarigheid gaf geen respijt

mijn lente bracht je zon
je liet verdorde bladeren vallen
de bloemen kleurden fel rondom
je straalde ondeugd in je lijf
die voelbaar was voor allen

maar je verijsde in
het raken van het leven
koos om terug te gaan
slechts bevroren bloemen op
de ramen liet je voor mij staan