het laatste beetje hoop
het laatste beetje hoop
Je weet wat ik bedoel
staan op een stoel
touw in een knoop
het laatste beetje hoop
haat de wereld en de mensen
in dit leven ook geen wensen
wel heb je nog een beetje besef
je weet eigelijk, je hebt geen lef
je durft niet te springen
je kan jezelf niet dwingen
waarom weet je zelf niet goed
maar je weet wat je je ouders aandoet
als het je ouders niet zijn, zijn het je vrienden
ook zij zijn het, die jouw dood niet verdienden
als zij er niet waren was ik allang weg
zolang ik hen heb hebben mijn vijanden pech
of het nu de leraars of de pesters zijn
ik laat me niet wegjagen door hun ongein
ik stap nu trots met beide voeten op de grond
en de rest kan mag van mij stikken in de stront
Ik kruip nu lekker warm onder mijn laken
en ik probeer nog iets van mijn leven te maken
pedestrian
Ingezonden door
Geplaatst op
28-02-2011
Over dit gedicht
Iedereen denkt wel eens aan zelfmoord maar doe dit niet! Je doet er zoveel mensen mee pijn zonder dat je dit beseft. Er geven echt wel mensen om je! Bij mij zit het ook allemaal tegen maar ooit zal ik er iets leuks van kunnen maken!
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leraars Ouders Pesters Vijanden Vrienden ZelfmoordReacties op ‘het laatste beetje hoop’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!