Jij loopt niet meer met mij mee.
Jij was degene die mij begreep,
Alles kon ik jou vertellen.
Jij vond niets gek.
Kon zelfs diep in de nacht bellen.
Je was bij mij met elke traan,
Je liep met me mee in diepe nood.
Tot die diepe nood,
Jou onverwachts had gedood.
Wat moest ik doen?
Deed opeens alles alleen,
Want waar ik ook ging,
Jij liep niet meer met mij mee..
Heb geschreeuwd, gehuild, gefluisterd,
Gefietst, gelopen, blijven hopen.
Maar niets, maar dan ook niets,
Heeft tot nu toe geholpen..
Het enigste dat mij rust geeft,
Is dat jij naar mij kijkt van boven.
Jij zei dat ik heel de wereld aan kon,
En jouw woorden zijn degene waar ik nog steeds in blijf hopen..
Reacties op ‘Jij loopt niet meer met mij mee.’
-
WAUW HEEL MOOIII, RESPECT VOOR DIT GEDICHT!!!!!!!!! groetjes silvia
Verwijderde gebruiker - 02-06-2011 om 13:07
-
omgg echt zoo mooi, kreeg gewoon traanogen ;o echt heel mooi verwoord en ik herken het (helaas). xx
Noes - 04-07-2011 om 09:39
-
waauw ! Dit raakt me echt. Wat een super mooi gediccht, zo mooi beschreven. Je gevoelens waren hier te voelen. Respect!
xxlove - 25-07-2011 om 19:28