vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Als stalen klauwen
Duisternis in razernij
als een wervelstorm
om zich heen gegrepen
Misvormde handen
in stalen klauwen vermomt
Onverstoorbaar graait en
al het mooie vernietigd
wat maar voor handen komt
Niets kan meer troosten
geen steun noch toeverlaat
Verstomden monden
weigeren te spreken
In bange afwachting van
wat er nog gebeuren gaat.
14-03-2011
www.droomster.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
14-03-2011
Geef uw waardering
Op basis van 23 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DiepeduisternisReacties op ‘Als stalen klauwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!