vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onmogelijke liefde
Ik hield van haar en zij van mij.
De tijden gingen snel voorbij.
Het ging te snel voor haar en mij.
Iets serieus zat er niet meer in.
Daarom werd ze ook nooit mijn vriendin.
Ik denk aan haar nog elke dag.
Haar mond Haar kont en der liefe lach
Nu zit ik een paar maanden alleen.
En denk aan de tijden van ons twee.
Wachtend tot de tijd dat ik.
Verder leef zonder dit verdriet.
Ingezonden door
Geplaatst op
05-07-2008
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde OnmogelijkeReacties op ‘Onmogelijke liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!