1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Liefde

Liefde is een groot woord
Het betekent dat je met iemand hoort

Diegene noemt de ware van je leven
Hij zou je alles moet kunnen geven

Toch gebeurt dit niet vaak
dat de ware je op de goede manier raakt

Jij raakt mijn hart wel, maar op een verkeerde manier
Ik ben een mens en geen gehoorzamend dier

Ik hou van jou met heel mijn hart
Maar je speelt ermee gelijk de pijlen van de dart

Je steekt mij elke keer op dezelfde plaats
doenend alsof het jouw helemaal niet baat

Toch hou ik van jou en wil je mijn aandacht
Dus snap ik niet waarop dat je wacht

Je doet mijn hart bloeden
Ik kan het niet meer behoeden

De pijn maakt me kapot
Ik voel mij gevangen in een of ander kot

Het amuseren lukt niet meer
Ik breek zo gemakkelijk als een veer

Je doet me alle hoop opgeven
Ik heb geen moed meer om nog verder te leven

Ik wil gewoon bij jouw leven horen
Mijn zorgen laten zodat ik niet meer hoef te storen

Enkel jij kan mij die goede moed geven
Dan moet je me wel toelaten in je leven

Je wilt mij elke dag horen en bellen
Zonder mij te laten voelen dat ik voor je kan tellen

Ik weet niet meer wat ik moet doen
Ik voel me juist een echte oen

Ik ben het leven zonder jou zo moe
Het is alsof dat ik elke dag opnieuw harder slaag krijg van die vieze verschrikkelijke roe


Het kan zo niet meer verder
Ik krijg het steeds maar kouder en kouder

Ik verlang elke dag meer naar een dood in de ijzige kilte van de kou
Het is de enige pijn dat mijn bloedend hart overtreffen zou

Het is niet hetzelfde zonder jou, je geeft me moed en kracht
Het is op jou dat ik al mijn heel leven wacht

Je hebt me gekwetst en toch hou ik nog steeds evenveel van jou
ik droom elke dag van mijn leven dat je mij wel wou

Je zou me zo gelukkig kunnen maken
Je bent de enige die mijn leven positief kan aanraken

Je bent de enige liefde waarvoor ik wil blijven leven
Je bent de enige waarvoor ik zou sterven, waarvoor ik mijn leven zou opgeven

Ik vraag me af of je me ooit op tijd zou begrijpen
Zodat je mij nog net op tijd uit mijn lot, mijn dood kunt grijpen

Ik wil de toelating krijgen om van je te houden
Ik wil weg uit die enge griezelige koude wouden

Ik hoop iedere dag weer dat het iets worden zou
Ik hou echt enkel en alleen met heel mijn hart zielsveel van jou

Je geeft me gewoon iedere dag een teleursstelling meer
waarom begrijp je mijn pijn niet, het doet zo'n zeer

Zou je me ooit op tijd kunnen begrijpen?
Zou je me ooit uit mijn lot kunnen grijpen

Het verlangen naar jou wordt steeds groter
het smelt niet zomaar gelijk de bradende boter

ik wil dat je weet dat ik enkel met jou wil leven
ik wil echt alles doen om je alles te kunnen geven

Zolang dat ik maar toegelaten word door jou
Want ik hou steeds meer en meer van jou

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

ware gevoelens

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Leven Liefde Pijn

Reacties op ‘Liefde’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Liefde