ademloze stilte

Ademloze stilte


Een ademloze stilte vult mijn hart en mijn gedachten.
Dromen doe ik al lang niet meer in lange koude nachten.
Woorden en gedachten spoken door een zwaar geworden hoofd.
Soms lijkt het alsof ik door de stilte wordt verdooft.
Dan drijf ik mee in eindeloze vlucht.
Naar een plaats in mijn gedachten,een klein en eenzaam gehucht.
Niemand die daar naar binnen kijkt,ik alleen kan zien wat daar gebeurt.
Ergens diep van binnen waar een klein mannetje in stilte huilt en treurt.
Dat ventje ben ik,en niet iedereen die ziet.
Hoe ik zo intens moet vechten tegen mijn drang naar liefde en mijn verdriet.
Ik ben het vechten moe,ik wil niet meer.
Maar steeds opnieuw moet ik weer aantreden,een nieuw gevecht een volgende keer.
Komt er ooit een einde,een laatste gevecht ?
Dat ik kan zeggen het is over,het pleit is nu voorgoed beslecht.
Waarom moest ik het wezen,waarom werd mijn droom niet waar.
Heb ik dan geen keuze,blijft mijn leven dan zo zwaar ?
Zou er eens iets zijn wat makkelijk gaat,of blijft dit leven een eindeloze weg van pijn.
Kom ik op een dag te staan aan de rand van een diep ravijn ?
Zou ik dan naar beneden durven kijken,naar het einde van de strijd ?
Of val ik nog dieper in de poel van ellende,in de put van eenzaamheid ?
Ik loop op het randje en vaak kijk ik al niet meer.
Want ik weet met zekerheid te zeggen,er komt steeds een volgende keer.
Dat ik ooit eens lachen zal,lijkt wel een droom of fantasie.
Maar in mijn gedachten is het zo mooi wat ik dan allemaal zie.
Geen pijn meer,geen verdriet.
Niemand die dan het kleine huilende jongetje ziet.
Dat ik zo ben geworden,is mij door anderen aangedaan.
Zelf heb ik altijd langs de kant van mijn eigen leven gestaan.
Nooit beseffend dat er ook een andere kant van het leven was,vol liefde en geluk.
Een arm om je heen die je laat voelen,dit is voor jouw,dit gaat nimmer nog stuk.
Dat is wat ik wil,die arm om me heen,die zegt ik ga niet meer van jou heen.
Ik wil jou de rest van mijn leven liefde laten voelen,en voor altijd om me heen.
Ik droom daarvan steeds opnieuw in nachten van eenzaam dromen en intense kilte.
En toch zit in mijn hart altijd die eenzame jongen die zich hult in ademloze stilte.


X