Verloren vriendschap

Je zag me niet staan,
Tot op een tijd geleden.

Je keek me aan,
En je zei tegen mij alles wat je nu hebt meegemaakt is verleden.

Het is gebeurd en het is verleden,
Vergeet het maar snel, het maakt je kapot.

Ik mag het laten gaan,
Liet ik het maar los, maar ik kan het niet.

De enige die er toen voor mij was dat was jij,
Je zei tegen mij ik houd je in de gaten.

Jij gaf mij het gevoel dat er toch wel iemand was,
Iemand op deze aarde voor mij.

Ik was blij,
Ik zag weer een doel in het leven.

Maar dat was een grote leugen,
Jij was niet goed voor mij.

Jij hebt dat nog steeds niet door,
Ik kan jou niet meer gebruiken als een luisterend oor.

Je gaf me dan hoop,
En tegelijkertijd nam je het me ook weer af.

Ik wil je weer in vertrouwen kunnen nemen,
Maar ik ben bang, te bang dat jij mij weer zou laten vallen.

En dat ik dan kon kijken hoe jij van me weg liep,
En niet één keer omkeek.

Ik wil dit leven niet meer leven,
Wanneer ben jij bereid mij alles te geven?