Waarom.. Oma waarom..!?

Waarom.. Oma waarom..!?
Het grote nieuws vond zich plaats.
Mijn vader belde me op en zei;
Samantha kom hierheen.. Nu alsjeblieft..
Het klonk niet zo goed hoe hij het vertelde..
Binnen enkele secoondes was ik daar..
Ik kwam binnen en zag; Mijn tante, Mijn neefje, Mijn oom, nog een oom, nog een tante, nog een oom, mijn opa, en mijn vader op de bank zitten,
Ik dacht bij mezelf van waarom zitten jullie daar allemaal zo.. zo treurig erbij...
Maar iemand was er niet..
dat was..
Mijn oma..
Ik vroeg aan hen die in de woonkamer zaten;
Waar is oma? Slaapt ze?
Maar iedereen schudde zijn hoofd..
Mijn vader liep naar me toe en nam me mee in een apart kamertje..
Deze woorden zei hij;
Daisy.. Je zal vast denken waarom huilt hij? En waarom zit hier heel je familie? Maar dat komt, omdat.. verder kwam hij niet..
ik ging verder en vroeg omdat??
toen liepen er 20 tranen over zijn wangen..
en hij ging verder;
Omdat oma.. er niet meer is..
Hij wou me vastpakken..
Maar ik was boos, bang, verdrietig, kwaad..
alle emotie's gierde door me heen..
Ik nam de benen en ging weg..
Ik ging naar een steegje toe..
Mijn tranen kon ik niet in bedwang houden..
En toen..
toen drong het echt tot me door;
Oma is weg.. ze is dood!!
op dat moment wat ik dacht was; Ik wil dood!! Ik wil ook weg!! Ik wil naar oma toe!!
Zij heeft mij geholpen om er overheen te komen van de scheiding van mijn ouders!!
Zij gaf me steun..
en nu, nu moet ik alles alleen doen..
Een paar weken na het overlijden van mijn oma kwam ik er toch overheen..
Ik kreeg een kettinkje in een vrom van een hart waar een stukje as van haar in zat,
die draag ik elke dag!!
Wat ik jullie wil laten weten is;
Denk niet dat je het niet red zonder die persoon,
het komt altijd goed!!
Blijf geloven dat je ooit naar die gene toe komt!!
En denk aan hoe het daar kan zijn!!
Maar denk nooit aan zelfmoordpogingen!!
dat maakt het alleen maar moeilijker!!