vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je haren zacht
Als je in de zetel ligt,
hoofd hier op mijn schoot,
streel ik door je haren zacht,
tot de zon de sterren doodt.
De hele dag samen naast elkaar,
jouw schaduw die de mijne verft,
streel ik door je haren zacht,
mijn laatste kus die op jouw lippen sterft.
Een nacht, een dag zijn nu voorbij,
onze tijd is weer beperkt,
strelend door je haren zacht,
weet ik dat je mijn tranen merkt.
Dagen komen, dagen gaan,
dode sterren, de zon, de maan,
de tijd die gaat verloren,
de herinnering aan je zachte haar,
tot jij weer wordt geboren.
Reacties op ‘Je haren zacht’
-
heel mooi! :)
merel12 - 15-10-2012 om 14:24