Los Laten

Er is nu al meer dan een jaar verstreken,
en nog kan ik jou niet vergeten.
Ik denk nog steeds aan ons,
ons samen zijn,het voelde zo goed,zo fijn.
Jouw aanwezigheid,je warmte,je liefde,en je lieve lach,dat is wat ik graag zag.
Mijn hoofd,mijn hart,is nog steeds bij jou,
waarom?Omdat ik nog steeds ziels veel van je hou.
Ik weet;een toekomst voor ons samen is er niet,
en dat doet mij nog steeds veel verdriet.
Mijn gevoelens voor jou zijn er nog steeds,
zou zo graag willen dat jij dat ook weet.
Ik zou nog zo graag even met je samen willen zijn,even praten,samen lachen,samen huilen,
even knuffelen,even weer het gevoel van samen zijn.
Waarom voel ik nog steeds die pijn,
waarom nog steeds het gemis?
Ik wil die pijn niet meer voelen,ook ik moet verder,verder zonder jou,verder met mijn eigen leven.
Maar ik wil nog zo graag mijn liefde aan jou geven,en mijn hele leven met je delen.
Maar ik weet,ik moet ons,ik moet jou los laten,
en los laten kan ik niet.
De gedachte alleen al,doet mij zoveel verdriet.
Los laten doet pijn,want ik wil nog steeds alleen de jouwe zijn.

Jij zit voor altijd in mijn hart,op een heel speciaal plekje,
en altijd ben jij in mijn gedachten.

Hou van jou en mis je nog steeds