Weeken maar alleen
Het is weekend maar voel me alleen.
Ook als je was je bij me van de week.
Zo iemand als jij is er maar één
Het is al weer te lang geleden dat je me aankeek
De hele tijd heb ik je moeten missen.
Ook al heb ik nog veel met je kunnen spreken.
De hele tijd zit ik maar te gissen.
Wanneer we weer met elkaar kunnen afspreken.
Ik weet het op veel momenten is dit niet mogelijk.
ik kan het niet verlangen want je bent getrouwd.
Dat maakt het alleen weer zo moeilijk.
En het doet me pijn daar ik zoveel van je houd.
Ik weet dat dit allemaal niet mag en kan.
Ik schrijf dit gedicht met tranen in mijn ogen.
Want je bent toch zo'n ontzettend lieve man
Alleen kan je op dit moment niet mijn tranen drogen.
Nu ben ik van weekend alleen en dat doet mij pijn
Maar zo kan het gaan in het liefdesleven.
Ik zie weer uit naar het moment dat je weer even bij me kan zijn.
Zodat ik je weer al mijn liefde kan geven al is het maar voor even.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-07-2008
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Weeken maar alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!