vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Het is iets wat je niet verbied,
Ik zou willen dat ik het niet voelde,
En dat ik niet zo met me gedachte woelde.
Maar ik kan het niet tegen houden,
Ik heb te lang me mond gehouden…
Ik denk aan jou,
Hoeveel ik van je houd.
Maar dan denk ik weer aan het verdriet,
Dat jij wel degelijk ziet.
Als ik jou dingen zeg,
Gaat een deel van de pijn weg.
Ik wou dat wij samen waren,
Dan zou ik me beter voelen over mijn kleuterjaren.
Ik hoop dat wij snel samen zijn,
Dan kan ik genieten van de lach na de pijn…
En dan als iedereen het ziet
Zeg ik : Ja ik had verdriet.
Reacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!