het lef niet hebben

vaak kijk ik je aan, vaak hoor ik je stem, vaak zie ik je lachen en vaak zie ik je kijken na de maan. Misschien heb ik het al laten weten dat ik je mag, misschien heb ik laten zien dat ik je leuk vind, misschien heb ik je al vertelt dat ik je nooit zal vergeten. Maar het is moeilijk het te zeggen dat ik van jou kan huilen, kan lachen en dat ik van je hou. Ik durf het niet te zeggen waar je bij ben, ik durf niet tegen de wereld te zeggen dat ik je ken. En als je alleen bent en er is niemand om je heen zelfs dan is het te moeilijk om te zeggen dat jij de enige bent die ik nodig heb in mijn leven, dat ik niet zonder je kan, dat ik van je hou. En misschien duurt het bij jou maar even.