het meisje

Nooit een ijsje.
Kreeg het meisje.
Niks kreeg zij.
Niks zoals jou en mij.
Geen kleren niks.
Het meisje heette trix.
Het enige wat zei kreeg was een naam.
Ze was altijd eenzaam.
Haar ouders mochten haar toch niet.
En niemand die haar ziet.
Ze wou dat ze niet bestond.
Dat ze daar nu niet stond.
Midden in haar kamer met een mes.
Dit deed ze expres.
Toen was ze er geweest.
Zomaar opeens een geest.
Iedereen had spijt.
Maar het was de werkelijkheid.
Hadden ze maar eerder mee moeten komen.
Maar nu kunnen ze het dromen.