1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Toren

Hoog in een toren
Vast aan ketens zodat ze niet weg vliegt
Nooit heeft ze kunnen ervaren
Hoe het is als je door de lucht vliegt

Nog geen vijf meter om te bewegen
Vast aan een stalen keten
Om te voorkomen dat ze weggaat
Weg hier vandaan

De keten is net lang genoeg
Om bij het enige raam te komen
Ze laat haar hand uit het raam vallen
Om zo de wind te kunnen voelen

De wind die naar eenzaamheid voelt
Ookal zijn er veel mensen om haar heen
Geen één die komt, kan haar werkelijk zien
Ze voelt zich bedrogen door haar gebroken geliefde

Bedrogen door een man, die haar eeuwige trouw belooft
Zeggend in een zoete stem, maar dat deed hij niet
Ze zit nu klem in deze toren
Aan keten die door haar tranen beginnen te roesten

Ze ziet de zwakheid van de ketens
Ze breekt haar ketens met al haar wilskracht
Lopend naar het raam, angstig en toch blij
Ze strekt haar vleugels en vliegt de vrijheid in

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

een fictief verhaal dat gaat over dat je met wilskracht vele ketens kan breken

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Eenzaam Lucht Mens Toren

Reacties op ‘Toren’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Toren