De Realiteit
Vooral als je zo bent
heel je toekomst is afgeremd
geen deur staat meer voor je open
je word niet meer ontvangen
het dromen is afgelopen
want dan ben je anders
dan ben je gek
plotseling worden mensen je tegenstanders
nergens een plek
nergens heen
geen vluchtweg
het pad bewandel je alleen
elke dag ben je kapot
van het gevecht
elke dag die mensen
het voelt als een complot
Er gaat geen dag zonder tranen voorbij
geen mens die het opvangt
goede mensen zijn niet meer
alsof alles samenhangt
verlangen naar de dood
is elke dag
toen ik klein was
was het een veldslag
mijn wereld was mooier
maar ik moest in de realiteit
sinds ik daar ben
ben ik het helemaal kwijt
Mijn wereld was een sprookje
en ik moest de echte wereld in
sindsdien is het een thriller
elke dag een hel
haal me hier toch uit
de ridder uit mijn dromen
anders zeg ik voor alles en eeuwig
vaarwel
Ingezonden door
Geplaatst op
02-08-2008
Over dit gedicht
Weer een gedichtje puur uit mij, van mij, in mij.
Geef uw waardering
Op basis van 21 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Depressief Dood Eigenwereld Gevecht VerdrietReacties op ‘De Realiteit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!