Waarom?
4 jaar oud en daar stond ik dan voor het raam.
mijn moeder stond erbij en die zag de tranen bij mij aanslaan.
buiten was een vader met zijn kinderen aan het spelen.
En ik vroeg aan mijn moeder kunnen die kinderen hun vader delen?
Als een meisje van 4 vroeg ik me af,
waarom hun wel een echte vader hadden.
Ik stond echt paf.
Ik begreep er echt niks van was het mijn soms niet gegunt.
Ik wilde sterk zijn en niet huilen, maar ik stond wel op het punt.
ik moest sterk zijn voor mijn moeder, want zij was het mikpunt.
van elke uitbarsting die mijn vader toen had.
Kwam door de drank, hij dronk zo veel bier en wijn het was te maf.
En nu 11 jaar later herinder ik me nog,
zijn wazige ogen en zijn kille stem.
Mijn jeugd is verpest door hem,
maar de dagen na de scheiding maken mij blij, want vanaf die dag begon de goede nieuw tijd!
Ingezonden door
Geplaatst op
03-08-2008
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Blijdschap Pijn VerdrietReacties op ‘Waarom?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!