Een groot verlies
Dagen verschijnen, maanden komen en gaan.
En na al die tijd ben ik nog steeds van alles ontdaan.
Waarom ben je niet hier, je moet me nu eens zien.
Ik kan al autorijden en sommige dingen betaal ik van het geld dat ik verdien.
Zoveel dingen waarbij ik je nog zo graag bij me had gehouden,
maar God heeft beslist en ik kon het niet tegenhouden.
Tranen met tuiten, een groot verlies.
Nooit meer zal je terugkomen, en langzaam zal jou gezicht zich ontdoen van mijn netvlies.
Ik wil je blijven herinneren, nooit meer wil ik je kwijt.
Ooit zal ik bij je komen, als God mij roept, is het ook mijn tijd.
Maar mijn leven gaat verder, maar vergeet nooit dit ene ding:
Het was slechts jou lichaam wat mij ontging.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OverlijdenReacties op ‘Een groot verlies’
-
Zeer mooi en krachtig gedicht.
Laska119 - 01-06-2011 om 18:59