Mijn poppenkindern
Jullie poppen zitten en staan in mijn boekenkast
En kijken mij aan alsof jullie mij verstaan
S,Morgens kijk ik het eerst naar Marjolein
Dat kind heeft toch zo,n prachtige teint
Haar hoef ik niet af te stoffen
Zij haalt haar schoonheid op d,r sloffen
Maar Mientje met dat gekke brilletje op haar neus
Ja zij was eigenlijk tweede keus
Ik heb haar nu een hoedje opgezet
Nu oogt zij als een dame van de gazet
Het is een hele metamorfose
Straks krijgt zij een bos rozen
Ja het is mijn hobby mijn poppen
Af en toe doe ik ze soppen
Eens even kijken bij Trijntje & Jaap
Vroeger de halve wereld afgedanst
Goud gewonnen voor ons land
En nu,nu zijn die schatten afgedankt
Dan onze Liza het kind met dat prachtig
krullend haar
Met haar ben ik zo klaar
Haar hoef ik niet veel te fatsoeneren
Zij zit goed in haar vel,haar passen alle kleren
Zij is een knappe meid
Heeft al menig man verleid
Ik zet haar vriendje dicht bij haar neer
Ja je ziet het zo,het is een echte heer
Ondertussen heb ik toch mijn hele boekenkast gestoft
Al mijn kinderen vind ik soft
Mijn poppen allemaal nog eens goed bekeken
Er is er nog geeneen bezweken
Het zal wel gek klinken voor een leek
Maar mijn poppenkinderen laat ik nooit in
Reacties op ‘Mijn poppenkindern’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!