Als twee kleine meisjes

Ik weet nog van toen
Wij gaven elkaar vaak een zoen
Wij waren zo klein en speels
en samen lachend heel luidskeels

Een heerlijke tijd, en geen zorgen
De hele nacht praten
Zingen, dansen en dromen
Verschillende dingen deden wij altijd samen

Wij werden groot en volwassen
Jij ging trouwen en ik kreeg een vriend
Maar het bleef altijd het zelfde
Wij met elkaar, als boezem vriendinnen

Toen ik ging trouwen
En kreeg mijn eigen leven
Ik bleef nog steeds jou boezemvriend
Ik belde je iedere dag,
Zelfs deed ik vaak iets speciaals
Op jouw verjaardag.

Je ging verhuizen
Zover van mij vandaan
Ik vond het wel jammer
en ik mis je
Maar ik ga achter je aan
Op vakanties in de zomer

Brieven sturen, soms bellen met elkaar
tot op een dag hoorde ik niks meer
Ik dacht jij hebt het druk
Werk, een kind, en je sociale leven
Zo kreeg ik de indruk

Maar op een dag,
Hart verschurend belde je mij
Je wilde je leven eindigen
Hij heeft een verhouding
En financieel was ook een ramp
Ik blijf je zusje,
Die met jou de hele nacht had gepraat
tot je gekalmeerd was ...

Dagen, maanden, jaren voorbij
Papa en mama hebben ons verlaten
Ik dacht tussen ons weer koek en ei
En wij zijn weer twee maatjes
Maar ik had me vergist
Wat ik ook deed, je was een tegenpool

Een lichtje ging branden
Je was jalours op mij
Ik heb het goed getroffen en ben gelukkig
Dat jij het mij niet gunt
Had ik nooit van jou verwacht

Ik heb je nodig als mijn grote zus
Zoals vroeger,toen je mij vaak knuffelde
Een schouder om op te huilen
Kan het niet meer zo zijn al voorheen
Wij twee kleine meisjes zo lief en zo klein
Geen zorgen en altijd samen zijn