1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Slaat zwart uit
je hebt de muren
weer hoog opgetrokken
het goud van tralies
slaat zwart uit
de open ruimte kan
je niet meer lokken
je cel weerkaatst
zelfs geen geluid
schreeuw maar
zonder woorden
jank je tranen loos
verdriet
alleen zijn pleegt
zijn eigen moorden
er is niemand
die het ziet
Ingezonden door
Geplaatst op
09-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood EenzaamheidReacties op ‘Slaat zwart uit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!