vorige gedicht
vorige gedicht
En verder vlucht
stenen treden
stap voor stap
naar boven
draait de trap
grijze steen
de scherpte
is gemeen
en nat
een kille tocht
bedorven vocht
strijkt langs
mijn been
de open lucht
verschrompelt
als ik kijk
en verder vlucht
beneden drijft
m'n lijf
in vergelijk
ik spring
Ingezonden door
Geplaatst op
13-06-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SuicideReacties op ‘En verder vlucht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!