Mijn leven als tekst op één lijn

Een leeg blad ligt voor me..
Maar in gedachten, er hele teksten schrijven wilde..
Hoe mijn leven was, hoe het nu is, wie en wat ik nog mis.
Maar.. de regels blijven leeg..
Net als ik een traan wegveeg, valt er nog een traan op het blad.
Dat zou eigenlijk de hele tekst moeten zijn..
Het moet een hele tekst zijn, maar het past gewoon op één lijn.

Het leven was het verleden.
Het kan niet op één blad worden geschreven.
Of zou het toch een afscheidsbrief moeten worden?
Ze verlaten? ergens anders proberen geboren te worden?
Nee, teveel verleden en teveel heden.
Ik heb het achter me gelaten, en kan ik het niet meer verlaten.

Even heb ik een gevoel van verdriet..
Maar het heeft geen zin.. het blijft dan toch weer
hetzelfde lied.
Een treurig en een lied met geen inhoud.
Maar deze keer is het fout.
Ik ben opnieuw geboren! Een ander mens geworden!
Mijn leven is te kort om het te verlaten..
En is te lang om het te haten..

Ik wil op een berg staan!
Schreeuwen dat ik wel kan bestaan!
Schelden tegen mensen die me stukje bij beetje
kapot hebben kunnen maken.
Roepen dat ik zelf mijn leven kan uitmaken!
Ik ben wie ik ben! en niemand zal zijn als mij..
Want er bestaat maar één ik.

Ik..
Tjaa.. wie ben ik? en wat ben ik?
Terwijl ik een steentje in het water mik..
Kijk naar het water.. het beweegt..
Net als mijn verleden is als de wind bij elkaar geveegt.
Ik verwachte een ander leven.. Een leven die ik zelf
plande en mezelf ging geven.
Het verwachte veranderde in een onverwachte windkracht
en heel mijn leven omkeerde.
Ik bouwde een grote muur, niemand kwam er doorheen.
Niemand kon er doorheen! het was te hoog! te dik om erdoor
te kunnen.
Ze konden mijn hele leven of mij runnen.
Ik was immers al kapot en verdoofd.
Vroeger had ik iedereen geloofd!
En dat terwijl ze me juist het verkeerde vertelde.. ze logen allemaal..
Later maakte ik het als één verhaal.
En heb ik besloten dat ze het niet waard zijn om mij er nog
mee te laten lopen.
En het verleden en verhaal laten doven.


"Voel je je ongelukkig?" vroeg mijn moeder.
Ik keek haar aan.. "hoe is het om gelukkig te zijn?" vroeg ik.