vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De narcis
De gele kelk die langzaam open gaat
wordt in mijn oog Uw volle lijdensbeker.
Ik schonk hem vol met bitterheid en haat,
maar nochtans ben ik van Uw liefde zeker.
De gele kelk, die ´t zonlicht binnenlaat
lijkt nu een klok die beiert door de luchten:
Zie hoe uw Heiland hel en dood verslaat,
zie hoe de wachters vol ontzetting vluchten.
De gele kelk, die wijd nu open staat
wordt de bazuin die God ons zal doen horen
straks, als Hij komt, de grote dageraad,
waarin de nieuwe aarde wordt geboren.
Reacties op ‘De narcis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!