zonder jou :(

Eenzaam en verlaten schrijf ik deze woorden op papier,
ik wil je omhelzen maar je bent niet hier.
Als ik terugblik op ons verleden,
voel ik me ongelukkig in het heden.
Ik zie een foto uit onze vroegere uren, zo verliefde en heel gelukkig,
maar het mocht niet eeuwig duren.

Nooit gedacht dat onze liefde stuk zo gaan,
maar toch wilde jij je eigen weg inslaan.
Echter op een ding had ik me niet bedacht,
mijn hart houdt meer van jou dan verwacht.
Ik leefde al die maanden met een muur om mij heen,
zelfs jij kwam daar niet doorheen.
Nu die muur dan eindelijk is afgebroken,
lijkt ook mijn hart te zijn gebroken.

Hier zit ik dan, helemaal alleen, zonder jou om mij heen.
Misschien moet ik proberen jou te vergeten,
maar ik besef dat dat onmogelijk is,
want elke dag weer voel ik dat vreselijk gemis.
Tranen in mijn ogen, tranen van verdriet,
ik wist niet dat het zo'n pijn zou doen toen jij mij verliet.

Met mijn ogen open of dicht,
iedereen keer nog zie ik jou gezicht.
Hoor nog steeds je stem en je lieve lach.
Hoe kon je zo stom zijn?
Nu zitten we beiden met verdriet,
en dat alleen omdat jij dacht dat je niet meer van mij hield.
Dacht je soms dat ik zomaar alles kon vergeten,
je had echt beter moeten weten.

Nu vind je dat ik door moet gaan, maar dat kan ik niet,
daarvoor heb ik nog veel te veel verdriet.
In mijn hart alleen nog maar die vreselijke pijn,
omdat ik zo graag weer met jou zou willen zijn.
Dat ik van je hou is nu wel duidelijk, en ik besef heel goed dat ik je veel verdriet het aangedaan,
daardoor zal ik waarschijnlijk wel nooit meer aan je zijde staan.

Misschien ben ik je nu wel voor altijd kwijt,
maar geloof me als ik zeg dat het me heel erg spijt.
Alleen met spijt kun je liefde helaas niet terugwinnen,
daarom voel ik ook die extra pijn vanbinnen.
Je kreeg van mij de laatste tijd niet de liefde zoals het hoort,
maar ik weet wel zeker dat mijn hart alleen aan jou toebehoort.
Mijn liefde voor jou is nog steeds niet voorbij,
al is er misschien geen hoop meer voor mij.

Graag zou ik mijn hart weer aan je willen geven, en je laten zien hoeveel ik van je hou.
Is het nu te laat,
voor dit gevoel van berouw?
Dat ik me groot hou is alleen maar voor de schijn,
want een leven zonder jou, zou voor mij geen leven zijn.