vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tas met tranen
Het liefst zou ik nu willen vergaan,
En doen alsof ik nooit heb bestaan,
Doen alsof ik hier nooit was,
Vertrekken met een tas,
Een tas vol tranen,
tranen van verdriet,
Want mijn leven is het niet,
Niet waard om echt te zijn,
Het enigste wat echt is, is mijn pijn,
Het is de pijn die jij me aandoet,
Ik dacht 'alles is goed',
maar achter mijn rug om was het anders om,
Je deed alles wat niet mocht,
Je was alles wat ik zocht,
Maar ik vond dus het verkeerde,
Ik vond het gene dat zich tegen me keerde.