1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Zelfhaat

Ik voel mij zo leeg vanbinnen in
Ik heb gewoon in niets nog zin

Ze hebben gewoon alles van me afgenomen
Mijn geluk is mij voorgoed ontnomen

Ik kan niet meer helder denken
Ik wil alles wegschenken

Mijn leven, mijn ziel, mijn hart
Het speelt allemaal geen part

Het is mij allemaal afgenomen
Ik kan er maar niet bij komen

Is mijn leven nu echt verloren?
Ga ik nooit nog bij iemand horen?

De enige die mijn leven zin geeft word altijd kwaad
Ik weet het echt niet meer, ik ben ten einde raad

Ik ben ondertussen op mijn laatste krachten
Ik wil er niet meer op wachten

Dat verlangen naar die nood word steeds groter
Ik kan helaas niet wegsmelten zoals boter

Ik verlang naar mijn lot, mijn dood
De schreeuw ervan wordt een echte nood

Ik wil sterven in de kou van ijzige stilte
Ik verlang naar een dood met eeuwige stilte

Ik voel mij lichtjes van de wereld zweven
Er niemand nog die ik iets kan geven

Het kan toch niemand iets schelen
Dus waarom zou ik mijn gevoelens nog delen

Ik maak mezelf een van deze dagen gewoon van kant
Ik heb mijn eigen leven niet meer in de hand

Het word overgenomen door het slechte pad
Ik voel mij zoals een verlaten eenzame kat

Ik weet niet meer wat ik doe
Ik ben alles in mijn leven zo moe

ik voel enkel nog de pijn van mijn hart dat maar blijft bloeden
ik weet echt niet meer hoe ik de wonde moet behoeden

ik krijg het maar niet gestelpt
er is niemand die mij helpt

ze laten mij gewoon allemaal stuk voor stuk vallen
ze kunnen beter een kogel door mijn hoofd knallen

dan hoef ik dit allemaal niet meer te voelen
een verklaring zoeken achter wat ze bedoelen

ik wil enkel die stomme helse pijn weg krijgen
ik heb de kracht niet meer om mijn leven terug aan elkaar te rijgen

ik verlies door dit heel gedoe al mijn moed
de steken in mijn hart zorgen ervoor dat ik boet

voor al de ruzie die ik heb veroorzaakt
ik ben van de goede weg afgeraakt

ze hebben mij de diepte in gesleurd
daar is niemand nog die mij opbeurt

ik kan beter alles in mijn leven zomaar opgeven
daar is toch niemand waar nog iets aan valt te geven

ik doe niets anders dan mijn eigen haten
alsof dat er niemand is die het iets kan baten

er is maar 1 persoon waar ik nog van hou
ik wenste dat hij het zien wou

het is de enige kans dat mijn overtreffen zou
ik zweer dat hij de enige is waarvan dat ik echt hou

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

ware gevoelens

Geef uw waardering

Op basis van 16 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Haat Pijn

Reacties op ‘Zelfhaat’

  • wel een mooi maar triest gedicht!!! sterkte!!

    Verwijderde gebruiker - 05-06-2011 om 11:32

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Zelfhaat