vorige gedicht
vorige gedicht
Papa
Mijn lieve vader
Je gaf me het zaad
Ik kreeg een stok om langs te groeien
Terwijl ik wou kronkelen, buigen, weer rechtop groeien, weer kronkelen
En nu
Nu zijn de wortelen stevig genoeg om zonder stok verder te kronkelen
Want kronkelen zal ik doen
Net als jij
Alleen weet je het niet
Die stok is er niet meer
Makkelijk is het niet zonder stok
En we denken zonder te kunnen
We willen zonder
Met of zonder, groeien is groeien
Reacties op ‘Papa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!