Mama
mijn oogjes nog maar net open
keek ik voor het eerst naar jou
nog niets beseffend van de wereld
zag ik een pracht van een vrouw
mijn eerste stapjes in de wereld
deden we samen, hand-in-hand
jouw kus kon elke pijn wegnemen
zelfs die van mijn eerste tand
je tederheid deed me groeien
plots was ik geen baby meer
elke dag wat meer loslaten
deed je vast en zeker zeer
ik kan je niet genoeg bedanken
of zeggen hoe lief ik je vind
geen boeken die kunnen vertellen
hoe blij ik ben als jouw kind
ik wil je duizendmaal bedanken
voor alles wat je tot nu deed
je onvoorwaardelijke liefde
in alle vreugde, in alle leed
je hebt al heel wat doorstaan
en wat ik je zo vaak zeggen wou
is dat je nooit mag vergeten
hoe enorm veel ik van je hou
Reacties op ‘Mama’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!