Tranen komen , Tranen gaan.
verslagen op de grond,
niemand die voor me klaar stond.
Tranen komen tranen gaan.
waterige ogen starend naar de maan
het maanlichtop me gezicht.
voor even is mijn hart verlicht,
maar daarna klapt het meteen weer dicht...
Niemand die me verdriet ziet...
ik probeer te slapen maar het lukt me niet.
Door jou de angstige dromen
hoe kon je het ooit zo ver laten komen.
Altijd schreeuwen , Altijd slaan.
Ik kon het niet meer aan.
En besloot om te gaan.
Je was zo boos.
Je dacht dat ik voor iemand anderss koos.
Je maakte me kapot.
Geloof me , ik was echt verrot...
Tranen komen , tranen gaan.
Ik wil dit niet meer , ik wil weg van dit bestaan.
Voor mij is het te laat.
Het is tijd dat ik de wereld verlaat...
Ingezonden door
Geplaatst op
13-07-2011
Over dit gedicht
de tranen van verdriet.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Tranen Verdriet VreemdgaanReacties op ‘Tranen komen , Tranen gaan.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!