Hun scheve schaats

mijn voeten zijn
aan het ontsporen
het rechte pad
is te gebaand

ze doen alsof ze
niet meer bij me horen
hun stappen zijn
niet meer meegaand

ze aarden in
verschillende tijden
één loopt achter
de ander voor

heden wringt
zich tussenbeide
maar dan gaat de
snelheid weer teloor

ik wil vooruit
laat ze niet schuiven
hun scheve schaats
glijdt slechts naar lege huizen