Ik mis je

Als liefde je gelukkig maakt..
waarom doet het dan altijd pijn?
Als liefde iets kostbaars is..
Waarom laten mensen het dan zo makkelijk vallen
alsof het niks waard is?
Als liefde iets voor twee is,
waarom zijn er dan toch mensen die tussen ze in komen?
Telkens weer denk ik gelukkig te zijn.
Telkens weer denk ik dat dit de goeie is.
Ik dacht dat we een 'match made in haven' waren.
Maar het tegendeel bewijst maar weer.
Het hoefde van mij niet zo te gaan..
Geen tranen in mijn ogen, dat niet.
Maar wel een hart dat overgiet.
Ik wil niet een standaard berichtje maken
maar dit is precies hoe ik me nu voel.
Duizenden vragen dwalen in me hoofd..
Allemaal zonder antwoord.
Misschien moet ik leren wat échte liefde is..
want échte liefde bestaat het meest uit pijn..
Iets waar ik niet tegen kan..
Ik geef nog om je, dat is nog het ergste.
Ik geef nog gewoon zoveel om je.
Maar het is hard om te weten dat de ander met een bigsmile rondloopt.
Denk je dan niet aan hoe gelukkig we waren?
Het waren 2,5 korte maandjes.
Maar wel eindelijk 2,5 maandjes zonder al die shit..
Gek maar waar, vergat ik eventjes alles als je naar me lachte.
Ik hoefde me geen zorgen te maken, ik wist dat je real was.
Ik zal er nog steeds voor je zijn.
Ik zal altijd aan je denken, jij zit always in my mind.
Dat we nu onze eigen wegen leiden wil voor mij niet zeggen
dat we vreemden zijn van elkaar..
I still love you, my sayang..