vorige gedicht
vorige gedicht
Joune ogen
Jouw ogen doen mij smelten als sneeuw voor de zon
Ik zou echt niet weten hoe het smelten begon
Iedere keer als ik in jouw ogen kijk
Weet ik dat ik weer voor die ogen bezwijk
Die mooie bruine ogen van die ene mooie meid
Die mij even van alle zorgen helemaal bevrijdt
Ik dacht dat ik er inmiddels wel tegen kon
Maar iedere keer weer smelt ik weer als sneeuw voor de zon..
Reacties op ‘Joune ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!