vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het onzichtbare schild
Ik wil en kan niet huilen. Dat maakt het alleen dat ik in het middelpunt sta, en dat is nou net wat ik wil vermijden. Het gevoel dat je wil schreeuwen en niet meer op wil houden, daar heb ik mee leren leven. Ik ben hard van binnen en van buiten. Ik hoef geen medelijden. Maar als je me vraagt hoe het met me gaat, breek ik.
Reacties op ‘Het onzichtbare schild’
-
Heel mooi geschreven dit gedicht. Kan mezelf er goed in vinden. Ga zo door met dichten. ;)
Laska119 - 21-07-2011 om 13:37